GRUPA V

• przedstawienie w wykonaniu aktorów teatru "Kameleon"

• dzieci zaprosiły swoich rodziców i bliskich na spotkanie, w pierwszej części dzieci zaprezentowały występ artystyczny podczas którego śpiewały, grały na instrumentach perkusyjnych oraz tańczyły, w tym również do dziecięcych interpretacji znanych przebojów; w drugiej części spotkania odbyły się warsztaty plastyczne na których powstały jesienne obrazy, postacie i inne cuda z wykorzystaniem materiałów przyrodniczych.

• dzieci w czasie rozmowy i zabaw tematycznych poznały i utrwaliły zasady bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym.

• oglądanie obrazka przedstawiającego Układ Słoneczny,
• słuchanie nazw poszczególnych planet, nazywanie: tej, na której żyjemy (Ziemia), największej (Jowisz), najmniejszej (Merkury), znajdującej się najbliżej Ziemi (Wenus),
• mówienie, jak nazywa się pierwsza, druga, trzecia...ósma planeta, licząc od słońca.

• zainteresowanie dzieci ta tematyką. Wyjaśnienie znaczenia słów: kosmos, planety, przestrzeń międzyplanetarna, rakieta, sputnik, UFO, pojazd kosmiczny,
• zachęcanie do zdobywania informacji, ilustracji i materiałów na ten temat.

• wycinanie z kolorowych gazet elementów wybranych przez dzieci,
• przyklejanie ich na jasnozielonej kartce w kształcie koła,
• uzupełnienie szczegółów flamastrami i kolorową bibułą.

• wykonanie wymyślonej przez dziecko rakiety z wykorzystaniem plastikowej butelki po napojach (różnej wielkości), folii samoprzylepnej i papieru kolorowego.

• dziecko powtarza za rodzicem grupy sylab, np.: zu, że, żo, ża, ży, żi, sza, szo, sze, szy, szu, szi, cza, czo, cze, czy, czu, czi...,
• tworzenie nazw mieszkańców poszczególnych planet przez analogię, np. Ziemia - Ziemianie, Mars - Marsjanie...

• przygotowanie z dzieckiem sylwet dziesięciu kosmonautów w rożnych kombinezonach, ozdobionych wg poniższego wzoru,
• układanie sylwet kosmonautów zgodnie z opisem rodzica: pierwszy ma niebieskie szelki, drugi - z listków pasek wielki, trzeci - żółte okulary, czwarty - buty nie do pary, piąty - kieszeń całkiem sporą, szósty - torebkę czerwoną, siódmy - czarne rękawiczki, ósmy - dwa małe króliczki, dziewiąty - nos zakrzywiony, a dziesiąty jest zielony,
• omawianie wyglądu kosmonautów , o których pyta rodzic, np. Jak wygląda czwarty (piąty, dziesiąty) kosmonauta?
• podawanie, który z kolei jest kosmonauta opisywany przez rodzica.

• wydzieranie przez dziecko pasków rożnej długości z żółtego papieru (promieni), przyklejanie ich na środku kartki wokół wydartego koła.

• stań na jednej nodze,
• leżakuj na plecach, złączone nogi unoś ku górze,
• podskakuj obunóż w miejscu,
• przeskakuj z nogi na nogę,
• naprzemiennie dotykaj łokciem przeciwległego kolana,
• przełóż rękę pod kolanem i złap się za nos.

• zwrócenie uwagi na zachowania dzieci, leki leśnych zwierząt i kwiatów oraz sposób naprawienia szkód,
• podkreślenie, w jaki sposób należy zachowywać się w lesie

• oglądanie zdjęć wybranych drzew iglastych i liściastych; nazywanie ich, porównywanie wyglądu; zwrócenie uwagi na różnice w wyglądzie liści.

• słuchanie wiersza E. Chilińskiej-Karpowicz "Wieje wietrzyk"

•  rytmizowanie tekstu z klaskaniem i tupaniem,
• wypowiadanie tekstu - ciche i głośne.

• nadmuchiwanie balonów - obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnej twarzy,
• obserwowanie przez okno drzew poruszających się na wietrze,
• wciąganie powietrza do płuc i wydychanie go przez słomkę do napojów do kubeczka z wodą - obserwowanie powstających bąbelków.

• wykonanie pracy na dużym arkuszu papieru, np. pakunkowy
• wykorzystanie zgromadzonych materiałów (papier kolorowy, bibuła, folia samoprzylepna, plastelina, ścinki materiałów, kolorowe sznurki, tektura falista, farby...).
• samodzielne przedstawienie przez dziecko świata przyrody, jaki chciałby, aby znajdował się wokół niego,
• rozmowa z dzieckiem o tym, co się na niej znalazło i dlaczego.

• dziecko liczy sylwety (dziesięć),
• określa, jak wygląda pierwsza, druga...dziesiątą biedronka.

• dziecko bierze dziesięć sylwet biedronek, rodzic układa zadania, a dziecko ilustruje je za pomocą sylwet.
• np. Nad łąką fruwało pięć biedronek (układa pięć sylwet). Potem przyfrunęło jeszcze pięć (dokłada pięć sylwet). Ile biedronek fruwa teraz nad łąką?
• Nad łąką fruwało osiem biedronek (układa osiem biedronek). Trzy odfrunęły (odstawia trzy). Ile biedronek pozostało? Itd.

• wspólne wykonanie ze zgromadzonych rożnych materiałów odpadowych (opakowań: tekturowych i plastikowych, butelek, rolek po papierze toaletowym, woreczków foliowych, folii aluminiowej, włóczki, gazet, taśmy klejącej, kleju...) wymyślonych zabawek,
• łączenie ze sobą różnorodnych materiałów za pomocą kleju i taśmy klejącej, ozdabianie elementami wyciętymi z folii samoprzylepnej i papieru kolorowego,
• nadawanie nazwy powstałej zabawce.

• dziecko brudzi wodę w słoiku, płukając w niej pędzel ubrudzony w farbie, rodzic pokazuje sposób wykonania prostego filtra oczyszczającego wodę, wyjaśnia, że aby woda mogła być używana przez ludzi, oczyszcza się ją i uzdatnia,
• rodzic przecina dużą plastikowa butelkę na wysokości 1/3 od jej dna, dolna część butelki będzie stanowiła zbiornik na oczyszczoną wodę. Drugą cześć butelki rodzic odwraca szyjką do dołu, a następnie wypełnia ją: flanelową szmatką, gazą lub ligniną, węglem drzewnym, żwirkiem, a na końcu - piaskiem,
• warstwy te powinny zająć około 1/2 wysokości butelki, którą rodzic nakłada na część butelki stanowiącą zbiornik oczyszczonej wody,
• do tak przygotowanego filtra dziecko wlewa brudną wodę ze słoika i obserwuje jej filtrowanie, 
• porównuje wygląd oczyszczonej wody z brudną wodą ( w ten sposób można oczyścić wodę przyniesioną np. z kałuży),
• burza mózgów W jaki sposób można oszczędzać wodę.

• słuchanie wiersza T. Rybickiego "Szczególnie skomplikowany wiersz o Saszy"

• dziecko udziela odpowiedzi całymi zdaniami na pytania rodzica dotyczące tekstu

• zamienianie przez dziecko głoski sz na s i odwrotnie,rodzic mówi sylabę, dziecko ją powtarza, ale zamienia odpowiednio głoskę sz na snp.sza-sa, sze-se, szo-so....
• powtarzanie za rodzicem poszczególnych wersów wiersza, zwracanie uwagi na prawidłowa artykulację słów z głoskami: s, sz,
• ponowne słuchanie wiersza, podskakiwanie w miejscu po usłyszeniu głoski s, uderzanie o uda po usłyszeniu głoski sz, klaskanie po usłyszeniu obu tych głosek w jednym słowie. 

• wyjaśnienie przez dziecko pojęć: zwierzęta domowe, zwierzęta egzotyczne; określenie, gdzie można spotkać takie zwierzęta,
• przygotowanie obrazków przedstawiających zwierzęta,
• losowanie obrazków, nazywanie przedstawionych na nich zwierząt, określanie, gdzie możemy je spotkać,
• rodzic czyta tekst, w odpowiednich miejscach wskazuje obrazek, a dziecko wypowiada jego nazwę (tłusty druk w tekście),

• wypowiedź dziecka na temat zwierząt występujących w utworze i wykonywanych przez nie czynności,
• wyjaśnienie niezrozumiałych słów i zwrotów,
• zwrócenie uwagi na humor zawarty w tekście.

• rodzic daje dziecku dwa papierowe koła: żółte i zielone, umawia się z dzieckiem, że będzie podnosiło je do góry, wtedy, kiedy usłyszy w wierszu H. Bechlerowej "Kaczuszki" nazwy tych kolorów:

• rozmowa na temat wiersza - udzielenie odpowiedzi na pytanie: Co było w wierszu zielone, a co - żółte?

• rodzic rzuca do dziecka piłkę, mówiąc: - Żółte jak... lub Zielone jak... Dziecko łapie piłkę, odrzucając ją do rodzica, podaje zakończenie porównania, np.Zielone jak...trawa. Żółte jak ... słońce.

• rozmowa na temat zwierząt przedstawionych na obrazku; zwrócenie uwagi na poszczególne części budowy ich ciała,
• różnicowanie głosek w ich nazwach: w wygłosie w nagłosie,
• przygotowanie kartek do malowania: przyklejanie na kartce pogniecionych białych serwetek, wypełnienie nimi całej powierzchni kartki,
• malowanie (na tak przygotowanej fakturze) farbami plakatowymi zwierząt wybranych przez dziecko,
• malowanie tła farbą w jasnym kolorze

• rodzic mówi wierszyk, przerywając w odpowiednich miejscach, dziecko dopowiada brakujące słowa:

• wymyślanie przez dziecko słów o przeciwnym znaczeniu.

• rytmizowanie wybranego przysłowia, ilustrowanie go ruchem według pomysłu dziecka.

• rodzic podaje nazwę produktu, a dziecko mówi, do zrobienia czego może on być wykorzystany: np. jajka:ciasto, kanapki, sałatka...;wełna: szalik, czapka, sweter, skarpety, itp.

• słuchanie wiersza T. Fiutowskiej, wprowadzenie w tematykę zajęcia; zwrócenie uwagi na humor zawarty w utworze:

• Ćwiczenia liczbowe "Ile jajek zniosła indyczka" - rodzic układa sylwety jajek (za każdym razem inną liczbę w zakresie 10), dziecko liczy jajka i układa przed sobą kartonik z odpowiednia liczbą krążków,
• Ćwiczenia liczbowe "Ile indorków wykluło się z jajek?" - rodzic rozkłada 6 sylwet popękanych jajek. Wyklują się z nich pisklęta, małe indorki. Pod każdym jajkiem dziecko umieszcza tyle sylwet indorków ile powie rodzic, np.: z pierwszego jajka wykluł się 1 indorek; z drugiego - 2 indorki - bliźniaki; z trzeciego - 1 indorek; z czwartego - 1 indorek; z piątego - 3 indorki - trojaczki; z szóstego - 2 indorki.  ( Indorki różnią się kolorem i elementami wyglądu, np.: muszką, krawatek, koralami...). Dziecko określa jak wygląda, np. indorek wykluty z trzeciego... szóstego jajka. Określają, z którego jajka wykluł się indorek opisany przez rodzica (stosują liczebniki porządkowe). Dziecko oblicza, ile wszystkich indorków wykluło się z jajek. Określa , czego było więcej: jajek czy indorków.

• rodzic mówi zdania , których zakończenia - słowa do rymu - dopowiada dziecko, dodatkowo musi wykonać czynność, o której mowa w zdaniu;

• dzielenie nazw zwierząt hodowanych na wsi na sylaby i głoski, układanie schematów wyrazów z wykorzystaniem kartoników: czerwony - samogłoski, niebieski - spółgłoski.

• rodzic podnosi kolejno do góry obrazki przedstawiające zwierzęta z wiejskiego podwórka , dziecko podaje nazwy zwierząt przedstawionych na obrazkach i naśladują głosy, jakie wydają. Np.

Witamy serdecznie, od 18 maja proponujemy realizację tematu "Wiosna na łące"

• wypowiedź dziecka o tym, co niezwykłego wydarzyło się w domu chłopca,
• zwrócenie uwagi na wydarzenia rzeczywiste i fantastyczne, które nie mogą się zdarzyć w realnym życiu,
• omówienie sposobu spędzania czasu przez rodzinę, która wysiadła z samochodu.

• O co prosiło tatę dziecko w wierszu?
• Jak zachowywał się tata? w jaki sposób dziecko chciało mu pomóc.

• Masz pięć guzików. Mama dała ci jeszcze pięć. Ile masz teraz guzików?
• Miałeś dziesięć guzików. siostra zabrała ci sześć. ile guzików ci zostało?

• Czego chcą dzieci?
• Co łączy wszystkie dzieci?

• Dziecko nazywa niektóre urządzenia znajdujące się w tym miejscu: karuzela, beczka śmiechu, salon strachu - różnicują głoski w nagłosie i wygłosie; dzielą słowa na sylaby
• Dziecko maszeruje w rytm muzyki. Na hasło: karuzela, wykonuje ruchy obrotowe i wirowe; na hasło beczka śmiechu głośno się śmieje: cha, cha, chi, chi, he, he; na hasło: salon strachu, robi groźne miny i wydaje okrzyki: ooo! uuu!, aaa!.
• Słuchanie wiersza

• Rytmizowanie fragmentów tekstu, powtarzanie ich w różnym tempie i z różną intonacją.
• Układanie rymów do słów: wesołe miasteczko, np.: kruche ciasteczko, cieplutkie mleczko...

• Dziecko z zamkniętymi oczami dotyka piasek i opowiada o nim. (Jest sypki, drobny, suchy...). Po otwarciu oczu określa cechy piasku rozpoznawane za pomocą wzroku. (Jest jasnożółty, składa się z maleńkich kryształków...).
• Oglądanie bryłek gliny, określanie jej właściwości (brązowa, miękka, kruszy się...).
• Porównywanie piasku i gliny.
• Sprawdzanie, jak piasek i glina zachowują się względem wody.                        Dziecko wsypuje do jednego słoika trochę piasku, do drugiego wkłada trochę gliny i do obu słoików nalewa trochę wody. Obserwuje, co dzieje się z piaskiem i gliną. (Glina nasiąka wodą i staje się materiałem plastycznym, a piasek przepuszcza wodę, nie rozpuszcza się w niej).
• Filtrowanie wody z użyciem piasku.                                                                     Rodzic umieszcza w butelce lejek. Na lejku kładzie bibułę filtracyjną i sypie trochę piasku. Potem na tak otrzymany filtr leje zanieczyszczoną wodę (zanieczyszczenia fizyczne - śmieci). Dziecko obserwuje, co się dzieje z wodą. (Zanieczyszczenia zatrzymały się na filtrze. Piasek wykorzystuje się w urządzeniach do filtrowania, czyli do oczyszczania wody).
• Podawanie przykładów tego, co otrzymujemy z gliny i z piasku ( z piasku - szkło, w budownictwie wykorzystuje się go do otrzymania betonu, z gliny - naczynia).

• Co to za miejsce, które dzieci znają najlepiej na świecie?
• Czy ty masz swoje podwórko?
• Kiedy podwórko jest wesołe ? Kiedy jest smutne?
• Co znajduje się na podwórku?
• Jak wygląda twoje podwórko?

• Jak wyglądała babcia, a jak jej wnuczek?
• Narysowanie parasolki i spadochronu przez dziecko.

• Przygotowanie materiałów: kwadratowego kawałka cieniutkiego materiału, włóczki lub kordonka, małej figurki, np.: z jajka z niespodzianką lub kamyka niewielkich rozmiarów.
• Dziecko przywiązuje do rogów kwadratu kawałki włóczki lub kordonka; drugie końce przywiązuje do figurki. Składa rogi kwadratu do siebie; podrzuca spadochron do góry; obserwuje wypełnianie czaszy spadochronu powietrzem i jego opadanie.

• Sprawdzanie, czy świeczka pali się bez dostępu powietrza.

• wyjaśnienie niezrozumiałych słów i zwrotów.
• Zwrócenie uwagi na piękno polskiej wsi.
• Podkreślenie jej walorów wypoczynkowych i zdrowotnych.

• Wypowiedź dziecka na temat wiersza.
• Zapoznanie z nazwami - najwyższych polskich gór i ich szczytów.
• Ponowne słuchanie wiersza, dopowiadanie przez dziecko brakujących słów (wytłuszczonych w tekście).
• Rytmizowanie fragmentu wiersza; Góral ci ja, góral, w górach wychowany, mam skórzane kierpce, serdak wyszywany - z jednoczesnym wykonywaniem prostych ruchów zaproponowanych przez dziecko (klaskaniem, tupaniem, podskakiwaniem, wymachiwaniem nogami).
• Wypowiadanie tego fragmentu z różnym natężeniem głosu (cicho, głośno, coraz ciszej, coraz głośniej) i z różną intonacją (wesoło, smutno, ze złością...).
• Oglądanie zdjęć przedstawiających dzieci w góralskich strojach; omówienie charakterystycznych elementów ich strojów; wzbogacenie słownika dziecka o nowe słowa, np.: serdak, kierpce, parzenice...- wyjaśnienie ich znaczenia.
• Improwizacje ruchowe przy nagraniach muzyki góralskiej; zwrócenie uwagi na jej charakterystyczne brzmienie.